Almenn sifja

Veit ekki hver djöfullinn þetta er en ég er svo sifjaður á morgnana þessar vikurnar að það nær ekki neinu tali. Vakna og slekk á klukkunni og steinsofna svo aftur í hálftíma til klukkutíma! Var sprottin upp eins og gormur í vetur þegar dimmt var úti og kalt en þegar allt er bjart og hlítt úti þá liggur maður eins og skata og má sig hvergi hræra. Hvað er með það? var sofnaður fyrir hálf tólf í gær og samt nær dauða en lífi í upp úr sjö í morgunn! Skrítið mál þetta sem þarfnast raksóknar að minni hálfu!