Þá er hinn langþráði föstudagur runnin upp. Magnað hvað föstudagar ná alltaf að kæta mann, vitandi af helginni fram undan er ekki hægt annað en að verða kátur. Bölvuð rigning og leiðindi úti núna, algert skýfall í morgun um sjöleytið og mér sýnist það ekkert að batna. Er búinn að vera að hlusta á nýju Air plötuna, Talkie Walkie og hún er nú bara nokkuð seig eins og við var að búast af þeim kumpáunum úr frans. Snilldar grúppa Air. Svo vorum við hjónin að horfa á Bruce Almighty í gærkvöldi, það var hin besta afþreying verður að segjst. Carey-inn var nokkuð seigur í henni og fullt af findnum atriðum að finna í henni. Helgin er svo sem ekkert plönuð þannig lagað, þyrfti faktíst að vinna þessa helgi, en ég sé til hvort ég nenni því eður ey. Það verður að koma í ljós!