Kominn aftur í skólann, tóm gleði. Fullt af fólki að skrifa í dag, þessir danir hafa ekki vit á að fara í sumarfrí frekar en öðru. Loksins í gær var hitinn á milli 13-17°C, kvöldsólinn reyndi nú samt að hita upp litla húsið okkar fyrir nóttina en tókst ekki svo vel að þessu sinni. Loksins fór maður ekki sveittur að sofa, það voru bæði jól og páskar skal ég segja ykkur. Núna þarf ég að fara að skrifa hraðar, tæpir tveir mánuðir til stefnu og ég á enn eftir að fá dót til að gera mælingar og svo vinna úr þeim þannig að maður verður að fara að halda rétt á spöðunum (eða tíglunum fyrir þá sem eru meira fyrir rautt). En ég er svo sem ekkert orðinn stressaður þannig lagað, verða að fara að reyna að stressa mig aðeins svo að það komi einhver gangur í þetta hjá mér. Íslenska aðferðin er alltaf best, safana öllu saman þar til einginn tími er eftir til að vinna þetta og græja þetta þá á nokkrum dögum. Fá sér svo bara kalt staup af íslensku og skála fyrir sjálfum sér :-) Annars þá komu tengdaforeldrar mínir færandi hendi. Höfðu meðferðis flösku af íslensku brennivíni, sem er búið að geyma á sérvöldum eikartunnum í fleiri ár. Þetta er eitthvað sem er bara til í takmörkuðu upplagi og ég ætla að bjóða upp á slíkt að mastersvörn lokinni. Styttist óðfluga!

Þá er það enn einn sunnudagurinn í þessari hita svælu. Hélt að maður gæti ekki fengið nóg að sól og hita en það er víst rangt. Eftir nokkrar svefnlausar svita nætur fer manni að leiðast þófið. Sá á kommenta glugganum að stórvinur minn hann Jón Viðar Baldursson er búinn að verja lokaverkefni sitt í Odense með sóma. Það ætti að þýða að piltur er orðinn rafmagnstæknifræðingur. Til lukku með það Viðar. Verð að segja að ég öfunda hann nú frekar mikið að vera búinn með þetta, svona í ljósi þess að ég á tæpa tvo mánuði eftir að mínu, en það er fljótt að líða svo sem. Enn eins og ég hef alltaf sagt: Jón Viðar að sér upplýsingum! hehe. Fengum fína helgarheimsókn núna, tengdaforeldrarnir eru í heimsókn og er það vel. Fórum í bæinn í fyrradag og komum svo heim og röltum um Birkerød þar til við fundum markað einn mikinn sem við vorum að leita að. Þarna voru fornsölu básar, leiktæki, matsölutjald með lifandi músík (alveg skelfilegri nauðgun á tónlist). Þetta var allt hin mesta skemmtun. En svo taka skóla leiðindinn við á morgunn, enginn gleði með það!