Að tapa mér

Jamm maður leyfir sér að verða veikur um stund og þegar maður kemur aftur til vinnu skal það tryggt að maður fái nú ekki að ná sér í ró og næði. Neibb það er búið að vera alveg spastíkst álag á mér í gær og dag og ég sé enganvegin fram úr augunum. Í ofanálag er maður enn hálf slappur og vinnuafköstin því ekki eins öflug og maður vildi. En nú er bara að bíta í skjaldarrendur og bölva í hljóði því eins og fram hjá engum hefur farið er jú fokking föstudagur í dag og spurning um að fara að chilla í kribbunni eins og amerískt lástéttafólk sem telur sig vera hipp gæti hugsanlega orðað það!